Opowieść o młodych ludziach, którzy nie wahali się, by rzucić się w wir walki o odzyskanie państwowości, ale także o tych, którzy dopiero zrozumieli, że tylko w wolnej Polsce zrealizują swoje marzenia.

Opowieść o młodych ludziach, którzy nie wahali się, by rzucić się w wir walki o odzyskanie państwowości, ale także o tych, którzy dopiero zrozumieli, że tylko w wolnej Polsce zrealizują swoje marzenia.

Rok 2016. Polacy przeżywają mistrzostwa świata w piłce nożnej, ataki terrorystyczne w Nicei oraz próbę zamachu stanu w Turcji. Z mediów docierają również niepokojące wiadomości na temat konfliktu w Syrii i fali uchodźców, którzy uciekają do Europy przez tzw. "szlak bałkański". Julia (Julia Kijowska) i Piotr (Piotr Borowski) są dobrze sytuowaną parą z Warszawy. Po okresie ciężkiej pracy planują pojechać na wymarzony urlop. Pewnego dnia jedzą rodzinną kolację z odchodzącą na emeryturę matką mężczyzny (Dorota Pomykała). Kobieta zmienia wakacyjne plany partnerów. Prosi syna o sprowadzenie do Polski jego ojca. Syryjczyk od kilku miesięcy przebywa w obozie na grecko-macedońskiej granicy. Piotr nie ma z nim kontaktu od 30 lat, ale mimo wątpliwości i niezadowolenia Julii, postanawia spełnić nietypową prośbę. Małżeństwo pakuje do samochodu fałszywe dokumenty, zabiera ukochanego żółwia i wyrusza w wyczerpującą fizycznie oraz psychicznie podróż na południe kontynentu. Wyjazd staje się testem ich relacji. Para uświadamia sobie również, że dystans dzielący ich eleganckie mieszkanie w dużym mieście od obozów uchodźców w Grecji i Macedonii wynosi ok. 2000 km. Dochodzi do nich fakt, że niedaleko ich komfortowego życia toczy się dramat wielu ludzi, a wydarzenia znane z ekranu telewizora dzieją się w rzeczywistości. Film drogi jest pełnometrażowym debiutem Klary Kochańskiej, nominowanej do Konkursu Młodego Kina m.in. za "Zmartwychwstanie" oraz pisarza i filmowca, Kaspera Bajona, scenarzysty serialu "Rojst". Reżyserzy współpracowali wcześniej przy etiudzie filmowej "Lokatorki".

Grupa prawie nieznających się studentów wyjeżdża do odległego hotelu, gdzie mają zaliczyć praktyki. Ośrodek okazuje się zupełnie odizolowany i położony w głębi lasu. Wkrótce też młodzi ludzie poznają swoją szefową (Dorota Łukasiewicz-Kwietniewska). Menadżerka wprowadza nerwową, pełną napięcia atmosferę. Źle traktuje swoich podwładnych, nie okazuje im żadnej wyrozumiałości i zmusza do wykonywania zadań, które wydają się pozbawione sensu. Pozbawia ich także imion; każdy z mężczyzn to od tej pory Paweł, a kobieta Ania. Odizolowanie od świata i ciągłe poniżanie sprawia, że stażyści przestają ukrywać swoje emocje i porzucają zasady społeczne. Obraz jest pracą dyplomową grających w nim studentów Szkoły Filmowej w Łodzi i drugim filmem reżyserki Jagody Szelc.

To opowieść o miłości i o pieniądzach⌠a właściwie o miłości do pieniędzy. Wojnar â zamożny mieszkaniec małego miasteczka, urządza córce wystawne wesele. Zgodnie z âpolską tradycjąâ impreza przybiera charakter pokazowy. Kiedy zabawa rozkręca się na całego, panna młoda dostrzega wśród gości weselnych kamerzystę, swojego byłego chłopaka, którego nadal kocha. Wcześniej ustalony scenariusz wesela zaczyna wymykać się spod kontroli ojca. Chęć pokazania się przez gospodarza z jak najlepszej strony doprowadza do katastrofy.