Rzecz dzieje się pewnego feralnego poniedziałku w Warszawie. Bohaterem zaś jest zbiorowość - kilkanaście osób, których pechowe i skomplikowane perypetie słabiej lub silniej zazębiają się ze sobą. "Nie lubię poniedziałku" to satyra na polską rzeczywistość wczesnych lat siedemdziesiątych. Codzienność ukazana jako świat absurdu.

Historia ostatnich godzin życia żołnierzy Armii Krajowej, walczących w Powstaniu Warszawskim. Po nieudanej próbie przebicia się przez stanowiska oddziałów niemieckich, kompania porucznika Zadry otrzymuje polecenie przedostania się z Mokotowa do wciąż walczącego Śródmieścia. Jedyna droga dotarcia do tego miejsca prowadzi przez kanały.

Po masowej zagładzie ludzkości wychowana przez robota nastolatka zaczyna zadawać trudne pytania, gdy na progu jej bunkra zjawia się ranna kobieta.

Odnosząca sukcesy bizneswoman – Natalia (Maria Dębska) nie ma szczęścia w miłości i z powodu pecha nie lubi poddawać się romantycznym uniesieniom. Wszystko zmienia się, gdy pewnego dnia staje się świadkiem zawarcia niezwykłego zakładu. Jej najlepszy przyjaciel i partner w interesach – Piotr (Mikołaj Roznerski) oraz jego piękna narzeczona – Weronika (Barbara Kurdej-Szatan) zakładają się o to, że Natalia przez trzy miesiące z nikim się nie zwiąże i w nikim się nie zakocha. Chcąc odegrać się na znajomych, bohaterka daje się wciągać w romantyczną intrygę. W konsekwencji ląduje w ramionach amanta z branży komputerowej – Adama (Krzysztof Czeczot). Ich romans, choć początkowo udawany, nieoczekiwanie przeradza się w coś więcej. Tymczasem odliczający dni do własnego ślubu Piotr zaczyna rozumieć, że być może z Natalią wiązało go coś więcej niż przyjaźń i wspólny biznes…

Shaun Russell spędza weekend z dziećmi. Zabiera syna i córkę na wieś, do ustronnego nowoczesnego domu wakacyjnego. Włamuje się tam czterech mężczyzn. Poszukują pieniędzy i wartościowych przedmiotów. Shaunowi udaje się uciec. Teraz musi znaleźć sposób na ocalenie pociech.